Voor de herdenking van 2025 verzamelden we ons met een groep mensen rondom de vierde boom. Helaas is één van de bomen er slecht aan toe en zal mogelijk vervangen moeten worden. Er was ruimte voork reflectie op de vier mannen die we herdenken, de recente vrijlatingen en de blijvende repressie in Belarus, met poëzie, samenzang en voordrachten. De kleindochter van Antatoly Krasovski begeleidde haar moeder voor het eerst in het leggen van bloemen bij de boom gewijd aan hun vader en grootvader.
dinsdag 16 september 2025 om 11:00 uur
Aan iedereen die zich betrokken voelt bij de jaarlijkse herdenking op 16 september bij de vier bomen op het plein bij de Paradijslaan en de Zwembadweg.
Op 16 september zal voor de achttiende keer de herdenking plaatsvinden bij de vier in 2008 geplante bomen. De bomen herinneren aan vier prominente personen uit Belarus die in 1999/2000 spoorloos zijn verdwenen: Anatoly Krasovsky, Viktor Gonchar, Yuri Zakharenko en Dmitry Zavadsky. Nog steeds ontbreekt enige officiële informatie over hun lot.
Sinds enkele jaren organiseren we de herdenking intiemer en kleinschaliger, door ons in een kring rondom de “vierde” boom te verzamelen en ieder de kans te geven zijn of haar bijdrage te leveren.
Naast een korte opening en een slotwoord door Valeriya willen wij elke aanwezige die dat wenst de gelegenheid geven om kort iets te zeggen of te doen. Vorm en inhoud zijn vrij. Het gaat erom dat het hart spreekt. Mocht er ondersteuning of voorbereiding nodig zijn, neem gerust contact met ons op.
Ook vragen we iedereen om een bloem, eventueel met een kaartje en een boodschap, mee te brengen om na afloop neer te leggen bij een van de bomen.
We hopen jullie weer te ontmoeten op 16 september.
Met vriendelijke groet,
Jip van Limpt (Amnesty International Eindhoven)
Christie Miedema (Libereco)
Leo Mesman (FNV)
Arjen van Halem (FNV)
Valeriya Krasovskaya (We Remember)
Op 16 september 2024 kwamen we wederom in een kleine informele sessie bijeen rondom de vierde boom. Na een korte inleiding en voorlezing van het gedicht “vier bomen” kreeg iedereen de kans kort indrukken, een verhaal, een gedicht of een lied te delen. Samen luisterden we naar en zongen het Belarusische “Aksamity letny wieczor” en Valeriya Krasovskaya sloot af met haar persoonlijke bespiegelingen over haar vader en ons samen zijn. Samen plaatsen we bloemen bij de bomen als afsluiting van de bijeenkomst.
