De vier bomen

You are currently browsing the archive for the De vier bomen category.

Op donderdag 25 maart 2021 is – ter vervanging van één van de bomen – een nieuwe boom geplant. Na het planten was er een korte herdenking. De herdenking stond tevens in het licht van de Onafhankelijkheidsdag van Belarus. Deze dag verwijst naar de onafhankelijkheid van 25 maart 1918. Deze dag wordt alleen door de oppositie gevierd (Loekasjenko koos 3 juli) en is dit jaar het startpunt van een nieuwe golf van demonstraties in Belarus.

Het programma zag er zo uit:

  • 2 liederen door Wendy Lina en Fried Manders, waaronder Vleugelslag
  • Gedicht“Bij de herplanting van de vierde boom” van en door Leo Mesman
  • Toespraak door Valeriya Krasovskaya
  • update solidariteitsactie Amnesty International door Christie Miedema

Vertegenwoordigers van de initiatiefnemers uit 2008 hebben de laatste scheppen met aarde aangebracht en bloemen gelegd. Aan het einde van de herdenking kreeg Leo Mesman het eerste exemplaar uitgereikt van een bundeltje met de gedichten die hij sinds 2008 voor de herdenking schreef.

Studio 040 en het NOS Journaal hebben ’s avonds bericht over de herdenking en de Onafhankelijkheidsdag. De Belarussische diaspora in Nederland roept daarin tot een boycot door Nederlandse bedrijven die zaken doen met Belarussische staatsbedrijven waar stakers worden vervolgd. De FNV steunt deze oproep. Het NOS Journaal heeft een ontslagen staker van het staalbedrijf BMZ geïnterviewd.

Read the rest of this entry »

Op zondag 21 februari 2021 organiseerde de Nederlandse Belarus Diaspora een ingetogen actie op het Vierbomenplantsoen aan de Paradijslaan. 256 portretten van politieke gevangenen met hun detentiedatum stonden in het gras tussen de vier bomen die daar op 16 september 2008 zijn geplant om vier verdwenen mannen te herdenken. De politieke gevangenen kregen zo een gezicht. De tol die zij betalen is invoelbaar gemaakt. Indrukwekkend.

En de repressie door het regime Lukashenko gaat onverminderd voort, het verzet blijft. Op 16 februari jl. is de politie ingevallen bij mensenrechtenorganisatie Viasna, onafhankelijke vakbond REP en Belarusian Association of Journalists. Kantoren en woningen zijn overhoop gehaald, computers en documenten in beslag genomen en medewerkers gearresteerd. Zie de sites van Amnesty International voor informatie en de actie #StandWithBelaruen Libereco voor informatie en de briefkaartenactie.

Zeer onlangs zijn de twee Belsat-journalisten Katsiaryna Andreyeva and Darya Chultsova veroordeeld tot lange gevangenisstraffen. Ze zaten al sinds 15 november 2020 vast.  In Belarus wordt hiertegen geprotesteerd met witte bloemen en een kruis van zwart duct-tape als symbool voor het monddood maken van journalisten.  Alle vier de bomen vier bomen (die staan voor de vier verdwenen mannen) werden dit symbool getooid.

 

 

 

Op 19 en 20 november 2020 was Svetlana Tichanovskaya in Nederland. Zij is op 9 augustus 2020 gekozen tot president van Belarus, maar moest het land verlaten na de frauduleuze uitslag. De burgers kwamen massaal opstand tegen de verkiezingsfraude en tegen het geweld van het regime dat daar op volgde. Demonstraties houden nu al meer dan 100 dagen aan. In de media en vooral via de Telegram-kanalen is dit goed te volgen.

 

Svetlana Tichanovskaya sprak onder andere met premier Mark Rutte, minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok, leden van de Tweede Kamer, vertegenwoordigers van de FNV en andere ngo’s zoals Amnesty International en het Netherlands Helsinki Comité.

Valeriya Krasovskaya mocht haar namens de Belarus-diaspora een vraag stellen en vroeg of er ook  aandacht is voor de verdwijningen in 1999 en 2000. Svetlana Tikhanovskaya antwoordde dat dit onderwerp  in haar gesprekken met  regeringsleiders regelmatig ter sprake komt, ook in het gesprek met Mark Rutte. Inderdaad “verdwenen, maar niet vergeten en ook niet vergeven”, ook al krijgt de actualiteit nu meer aandacht, zoals de recente dood van Roman Bondarenko.

EenVandaag zond op zaterdag 21 november een item uit over het bezoek van Svetlana Tichanovskaya aan Nederland met daarin een uitvoerig interview met Valeriya Krasovskaya waarin zij haar visie gaf op het heden en de onvoltooid verleden tijd.

« Older entries