Valeriya Krasovskaya en Leo Mesman met gedicht Vladimir Neklyaev
Dit jaar blauwe hemel en weinig wind:
Ter herinnering aan hen die verdwenen
Onder de doden noch de levenden zijn jullie te vinden.
Een tijding van jullie overlijden heeft ons nimmer bereikt.
Jullie zijn zomaar verdwenen, als wind die is gaan liggen.
Ontheemd bleven jullie dierbaren achter.
En wij, wij gingen door met leven. We moeten wel.
Alleen zo doorgronden we de prijs die we voor alles betalen,
En wel de hoogst denkbare:
Dat er geen graven zijn,
Waar we terechtkunnen met onze tranen.
Vladimir Neklyaev
2012
(vertaling Leo Mesman)
Памяці зніклых