Op 16 september 2012 is de dichtbundel “vier bomen voor wit-rusland” gepresenteerd. Hierin staan de gedichten, die van 2008 tot 2012 geschreven zijn door onder meer Leo Mesman, Arnoud Rigter, Piet van den Boom en Vladimir Neklyaev ter gelegenheid van de herdenking.
Ter herinnering aan hen die verdwenen
Onder de doden noch de levenden zijn jullie te vinden.
Een tijding van jullie overlijden heeft ons nimmer bereikt.
Jullie zijn zomaar verdwenen, als wind die is gaan liggen.
Ontheemd bleven jullie dierbaren achter.
En wij, wij gingen door met leven. We moeten wel.
Alleen zo doorgronden we de prijs die we voor alles betalen,
En wel de hoogst denkbare:
Dat er geen graven zijn,
Waar we terechtkunnen met onze tranen.
Vladimir Neklyaev
2012
(vertaling Leo Mesman)
Памяці зніклых
Het Wit-Russische theatergezelschap bracht 10 juni 2012 “Time of Women” in premiere. Het stuk is opgedragen aan de politieke gevangenen in Wit-Rusland.
Time of Women is het verhaal van zes vrouwen: Irina Bagdanava (zuster van Andrei Sannikov), Irina Krasovskaya (We Remember), Natalja Radzina (redacteur van Charter97.org), Irina Khalip (journalist van Novaya Gazeta, vrouw van Andrei Sannikov), Natalja Kaliada (leider van Free Theater en Julia (dochter van Dmitry Bandarenko).
Voor meer foto’s en reacties zie Charter97